Karbonades met Franse saus

door | 10 mei 2023 | AVG, avondeten, Frans, hoofdgerecht, recept, saus, varken, vlees

Vandaag zijn Edwin en ik 30 jaar bij elkaar! We leerden elkaar 30 jaar geleden kennen op de boot onderweg naar de Queen-convention, een reisje naar Engeland georganiseerd door de Queen-fanclub. En op de terugweg sloeg de vonk over: we hebben de hele nacht samen gedanst, tot de boot was aangemeerd. We stuurden elkaar kaarten (e-mail en whatsapp bestond nog niet), belden (op een vaste telefoon; er waren nog geen mobieltjes) en hadden onze eerste date in Utrecht. Hij had een casette-bandje voor me opgenomen. Na een paar jaar zijn we samen gaan wonen, nog een paar jaar later kregen we onze kinderen en nog een paar jaar later zijn we getrouwd. Ook op 10 mei.

Op mijn toenmalige blog schreef ik dit:

~~~~~~~~~~~~~~
We gingen naar de Notaris. Een tijdje terug. Voor een nieuwe hypotheek en een testament. Toen kwam ook ons samenlevingscontract uit 1995 ter sprake. De notaris-van-toen vond ons verschrikkelijk naïef. Dat wij gewoon een standaardcontract wilden. Voor het huis. En dat we daar geen dingen in op wilden nemen voor als we uit elkaar zouden gaan. Ja hallo? We waren verliefd en gingen net samen wonen. Beetje raar om dan meteen al een slag om de arm te houden voor als je weer uit elkaar gaat. Alsof dat een goed uitgangspunt is. “Ja natuurlijk hou ik van je, maar over X jaar misschien niet meer, dus laten we alvast maar even laten vastleggen wat van wie is…” Beetje een motie van wantrouwen, vonden wij.
We zijn nu ruim 16 jaar samen. Waarvan we 13 jaar hebben samen gewoond. En we hebben inmiddels twee schatten van kinderen. En van de Notaris-van-nu begrepen we dat een heleboel dingen eigenlijk niet goed geregeld zijn. Dat zouden we kunnen oplossen met een nieuw, veel uitgebreider samenlevingscontract en een uitgebreid testament. Maar ook met een huwelijk of een geregistreerd partnerschap. We keken elkaar aan en waren het er wel over eens dat “we zouden gaan boterbrieven”.
Geen superromantisch memorabel moment, dus. Geen man die op zijn paasbest bij een ondergaande zon, op een romantische locatie, compleet met aanzwellende violen, door de knieën gaat en vraagt of ik alsjeblieft zijn vrouw wil worden. En dat ik dan overweldigd door emoties “ja” snik, of door mijn tranen heen iets snotter in de geest van “Ik dacht dat je ’t nooit zou vragen”. Maar gewoon een praktische beslissing van twee volwassenen die eigenlijk al lang van plan zijn om bij elkaar te blijven. Die dat weliswaar niet ten overstaan van een ambtenaar van de burgerlijke stand en in tegenwoordigheid van getuigen verklaard en ondertekend hebben, maar daar gewoon al mee bezig zijn.

Ja. En dan ga je eens denken over wat ’t nou eigenlijk betekent. Wat zijn die plichten eigenlijk die door de wet aan de huwelijkse staat worden verbonden en die je belooft getrouw te zullen vervullen? Ik Google’de wat op “trouwen” en op “huwelijk”. En binnen een seconde vond ik 1,8 miljoen hits voor trouwen en 3,3 miljoen hits voor huwelijk. Dan kom je dus tenenkrommende dingen tegen als: “Op de mooiste dag van uw leven staat één ding voorop, er mag niets mis gaan want u kunt die dag geen tweede keer overdoen. U wilt alles tot in de puntjes hebben geregeld, zodat u niet voor onaangename verrassingen komt te staan.”
Dus moet je denken aan: Bruidsboeket, Bruidskinderen, Bruidsschoenen, Bruidstaart, Bruiloftsverzekering, Buitengewoon Ambtenaar van de Burgelijke Stand (de “babs”), Catering, Ceremoniemeester, Corsages, Dansles, Decoraties, Diner, Draaiboek, Etiquette, Feest, Foto & video reportage, Gastenboek, Gastenlijst, Give-away’s, Huwelijksnacht, Huwelijksreis, Kadolijst, Kapper, Lingerie, Manicure, Make-up, Muziek, Receptie, Rijst strooien, Save-the-date-kaarten, Trouwjurk (uiteraard het Allerbelangrijkste!), Trouwlocatie, Trouwpak (natuurlijk afgestemd of De Jurk), Trouwringen, Trouwvervoer, Uitnodigingen, Vrijgezellenfeest, en de Wedding-vows (de persoonlijke trouwbelofte – vaak met de diepgang van een Frans Bauer liedje).
Als je een beetje overweldigd bent door die waslijst, of je wilt zeker weten dat er echt niets mis gaat (jaha… stel je voor…?!), dan neem je gewoon een weddingplanner in de arm. Want “Trouwen doe je niet zomaar!”
Daarmee bedoelen ze dus niet dat je goed moet nadenken voordat je die handtekening zet, dat je niet alleen maar “Ja” moet zeggen omdat het zo’n mooie ring is, of omdat al je vriendinnen al getrouwd zijn en jij ook een keer in ’t middelpunt van de belangstelling wilt staan. Nee, er wordt mee bedoeld dat je alles uit de kast moet halen, zodat je die dag een perfecte show weg kunt geven, en dat je al het uiterlijk vertoon tot in de puntjes uitgedacht en verzorgd moet hebben. Een beetje bruiloft, daar ben je wel een jaar zoet mee… en daar kom je minstens 50% mee boven je begroting uit. Want tja, ’t is toch je Grote Dag, hè? Tenminste, die van de bruid. De bruidegom lijkt in veel gevallen niet veel meer dan een accessoire te zijn.

Maar wat ik dus nogal onderbelicht vind, is waar het nu eigenlijk wel om gaat, dat trouwen. Het lijkt te gaan om het creëren van een sprookje, om het “mooie”, om het feest, om hoe perfect het er allemaal uit ziet. Op die ene dag. Maar ik ben van mening dat het daar helemaal niet om gaat. Dat alles waar die aanstaande bruidsparen een jaar mee bezig zijn, en (tien-)duizenden euro’s aan uitgeven, dat dat eigenlijk allemaal alleen maar bijzaak is. Sterker nog: dat ze daardoor geen moment stil staan bij waar het wel om gaat. En dat dat –mijns inziens- de reden is dat er in Nederland jaarlijks ruim 30.000 echtscheidingen plaats vinden. Die hebben allemaal de Mooiste Dag Van Hun Leven gehad. Maar hadden niet door dat het helemaal niet om die ene dag gaat, maar om alle dagen die daarna nog komen. Dat het zelfs niet gaat om hoeveel je van elkaar houdt op dat moment. Maar dat je elkander vanaf dat moment getrouwheid, hulp en bijstand verschuldigd bent en dat je verplicht bent elkander het nodige te verschaffen. Ook als je niet meer zo verliefd bent. En ook als je de ander niet zo sexy meer vindt. En ook als hij je niet begrijpt en niet doet zoals jij had bedacht dat ‘ie moest doen. En ook als een van beiden ziek wordt, of er ander onheil op je pad komt. Dat het juist dáár om gaat: dat jij er altijd voor hem(/haar) zult zijn. Wat er ook gebeurt…
En al het andere, van bruidsboeket tot wedding-vows, dat is alleen maar show.

Wij willen geen show. Wij gaan gewoon trouwen. Zonder toeters of bellen.
Op 10 mei, de dag dat we elkaar 17 jaar geleden hebben leren kennen: eerst iets leuks doen met de kinderen, daarna naar het stadhuis voor de handtekeningen, en ’s avonds een gewoon gezellig etentje bij ons favoriete restaurant, met onze kinderen, ouders, broers en zussen (+ aanhang & kids) en getuigen. En op tijd weer thuis om de kinderen op bed te leggen.
Klaar. Geregeld. En gewoon weer verder met waar we al jaren mee bezig zijn, samen…
~~~~~~~~~~~~~~

Nou, en dat doen we dus nog steeds.
Mijn trouwe lezers weten wel dat Edwin het liefst AVG’tjes eet: aardappels, vlees en groenten. En dat ik daar -op zijn zachtst gezegd- niet zo dol op ben. Ik vind het wel lekker, hoor, maar ik vind het echt heel saai om te koken. Toch probeer ik wel regelmatig een AVG’tje op tafel te zetten. Die komen meestal niet op mijn blog, want saai. Maar deze keer was daar een fijne uitzondering op. Dit keer maakte ik er een heerlijke saus bij. Ik vond het recept in de Bijbel van de Franse keuken: Côtes de porc charcutière. Op zijn Nederlands: karbonades van de slager. De saus is echt heerlijk, met een vleugje witte wijn, mosterd en augurkjes.
Ik heb deze saus inmiddels al een paar keer gemaakt. Manlief blij. En ik ook. Nog even, dan ga ik AVG’tjes misschien nog wel eens leuk vinden ook?

Ingrediënten
3 karbonades
2 eetlepels olie
25 gram boter
1 ui
1 eetlepel bloem
125 ml droge witte wijn
250 ml kippenbouillon
1 eetlepel dijon mosterd
12 cocktail augurkjes
1 takje platte peterselie

Bereiding
Dep de karbonades droog en bestrooi ze aan beide kanten met peper en zout.
Verhit de boter in een koekenpan. Bak, als de boter heet is, de karbonades mooi bruin en gaar.
Pel en snipper de ui. Neem de karbonades uit de pan en pak ze in in aluminium folie. Bak de ui in de pan waar je de karbonades in hebt gebakken, in hetzelfde vet. Als de ui bruin is, strooi er dan de bloem over. Roer de bloem door de ui en bak even mee. Blus af met de wijn en roer goed door. Laat iets indikken en roer dan de kippenbouillon erdoor. Laat opnieuw indikken, terwijl je de augurkjes fijn snijdt en de peterselie fijn hakt.

Roer de mosterd, fijngehakte augurkjes en fijngehakte peterselie door de saus en neem dan de pan van het vuur. Leg een karbonaadje op een bord en schep er wat van de saus over.

Wij aten er gebakken krieltjes en een eenvoudige salade bij.

Eet smakelijk!

 

Misschien vind je dit ook lekker?

Karbonades met paprika a la Gordon Ramsay

Gebakken aardappels, sla en kip-spek-rolletjes

Jus

Moinkballs

Varkenshaasrolletjes met spruiten en gebakken aardappels

Gebakken aardappels, erwtjes, sla en varkenshaas met champignonroomsaus

Varkenshaas à la Huub

Traybake van pastinaak, wortel en koolraap met schouderkarbonade

Entrecote Niçoise

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *