Van de week aten we dit studentikoze prutje met pruimen en perziken. Ik was een dag naar kantoor geweest en ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik moet daar dus nog steeds aan wennen. Hoe deed ik dat voorheen dan, toen ik drie of vier dagen in de week naar kantoor ging? Vroeg opstaan, ochtendspits heen, hele dag drukte om me heen, avondspits terug. Na zo’n drukke dag is de drempel best wel hoog om te gaan koken. Maar het grappige is dat als ik eenmaal begonnen ben, dat het juist hartstikke ontspannend werkt. Dit recept is niet veel werk en het ziet er misschien niet heel appetijtelijk uit, maar ik kan je verzekeren dat het ontzettend lekker was! En grotendeels een voorraadkast recept. Dus als je je uiteindelijk niet over de beginnen-met-koken-drempel heen kunt zetten, dan is het ook geen ramp. Ik heb het met vegetarisch rul gehakt gemaakt, maar je kunt het uiteraard ook met gewoon gehakt maken. Maar waarom zou je? Vega rul gehakt is net zo lekker, beter voor het klimaat en ook nog eens langer houdbaar dan gewoon gehakt. Gebruik gerust andere vruchten uit pot of blik. Of zelfs diepvries. Maar de kwaliteit van de vruchtjes bepaalt wel heel erg het eindresultaat, dus ik zou aanraden om niet een blik vruchtencocktail te gebruiken. Tenzij je dat wél heel lekker vindt, natuurlijk. Maar ik ben daar -op zijn zachtst gezegd- niet zo dol op. De perzik en pruimen combi vond ik erg lekker, dus die zou ik -als je pruimen in pot of blik kunt vinden- zéker willen aanraden.
Ingrediënten
1 bak vegetarisch rul gehakt
1 blik gepelde tomaten (400 gram)
1 blik halve perziken op sap (~400 gram)
1 pot pruimen (~500 gram gram)
2 uien
1 appel
1 handje rozijnen
2 handjes gezouten cashewnoten
1 eetlepel kerriepoeder
2 theelepels bakgember
50 ml zoete chilisaus ( ~ongeveer 3 eetlepels)
olie, peper, zout
voor erbij: rijst
Bereiding Kook de rijst volgens de aanwijzing op verpakking.
Verhit ongeveer vier eetlepels olie in braadpan. Pel de uien en snij ze in stukken. Fruit de ui en voeg, als de ui glazig is geworden, het vegetarisch gehakt toe. Snij de bakgember, indien nodig, nog wat fijner. Roer de gember, kerriepoeder en zoete chilisaus door het ui-gehakt-mengsel.
Snij halve perziken in blokjes. Snij de pruimen doormidden, verwijder pit en snij nogmaals doormidden.
Voeg de tomaten uit blik, de perziken en pruimen met het sap of siroop en de rozijnen toe aan de pan. Druk de gepelde, hele tomaten stuk met de pollepel. Schil de appel, snij in kwarten, verwijder het klokhuis, en snij in stukjes. Roer de appel door het gehakt-fruit-mengsel.
Laat zachtjes ongeveer een kwartiertje sudderen. Proef even en breng op smaak met zout en peper.
Lekker met rijst! Strooi er voor het serveren nog wat cashewnoten over.
Ik had tomaatjes over: twee-en-een-halve bak snoeptomaatjes en een pond gewone tomaten. Die had ik wel besteld, want 1 + 1 gratis, maar niet gebruikt in recepten. Ik zie wel wat ik ermee maak, dacht ik. Het werd deze heerlijke verse tomatensoep met letter vermicelli. Hij was echt super, super, super lekker! En zó onwijs mooi rood. Ik had de tomaatjes opgezet, maar ik kwam er niet aan toe om de soep af te maken, die dag. Daarom heb ik de pan koud weggezet (gewoon buiten op ’t balkon, toen het zo koud was) en twee dagen later pas afgemaakt. En ik denk dat dat ervoor heeft gezorgd dat zowel de smaak als de kleur sterker werden, ofzo. Net als met ovenschotels. Die zijn ook vaak nóg lekkerder als je ze een dag laat staan Mijn tip is dus om de tomaatjes na het sudderen af te laten koelen en minstens een dag (maar twee mag ook) in de koelkast te zetten voor je ze pureert. Ik heb voor deze soep -lekker makkelijk- bouillonpoeder gebruikt. Maar je kunt natuurlijk ook bouillontabletten gebruiken. Óf, als je liever geen bouillontabletten of -poeder gebruikt: je kunt natuurlijk ook gewoon zout gebruiken. Gebruik in dat geval 7 tot 8 gram per liter.
Ingrediënten
1,25 kilo snoeptomaatjes
1 pond tomaten
letter vermicelli
bouillonpoeder (groentebouillon)
suiker
Bereiding
Was de tomaten. Snij de grote tomaten in stukken. Doe de gesneden tomaten met de (hele) snoeptomaatjes en een flinke eetlepel suiker in een pan met dikke bodem. Zet de pan op middelhoog vuur en roer goed door. Laat op een laag pitje sudderen tot de meeste snoeptomaatjes uit elkaar zijn gebarsten. Roer af en toe. Neem de pan van het vuur en laat afkoelen. Zet de pan minstens een dag (maar beter nog: twee dagen) koel weg.
Zeef de tomaten-prut door een passeerzeef.
Voeg aan de gepureerde tomaten anderhalve liter water en 6 theelepels bouillonpoeder (of 3 bouillontabletten, óf 10-12 gram zout) toe.
Breng aan de kook en voeg dan een paar handjes (letter-)vermicelli toe. kook zachtjes door tot de vermicelli zacht is.
Proef de soep en breng indien nodig op smaak met bouillonpoeder of zout en eventueel nog een (paar) schepje(s) suiker als de soep te zuur is.
Weten jullie die boterkoek nog, die ik laatst heb gebakken? Daar had ik zes eierdooiers voor nodig. En dus had ik zes eiwitten over. Daar heb ik deze binnenstebuiten bounty’s mee gemaakt: kokosmakronen gevuld met pure chocolade. Het zijn geen echte bounty’s, natuurlijk, die worden -voor zover ik weet- niet gebakken. Maar met die kokos en chocolade doet het er wel sterk aan denken. En ik vond de naam “binnenstebuiten bounty’s” wel grappig klinken. Met die drie b’s. Wat mij betreft is dit een ideale recept combinatie: met de eierdooiers maak je de boterkoek, met de eiwitten deze kokosbollen met chocolade. Beide recepten zijn heel makkelijk om te maken en ze vullen elkaar perfect aan!Als je niet boterkoek en kokosmakronen wilt maken, of ze niet vlak na elkaar wilt maken: de eiwitten kun je invriezen, de eierdooiers niet. Eierdooiers kun je wel een paar dagen in een afgesloten bakje in de koelkast bewaren. Maar je kunt ook de hele eieren voor de kokosbollen gebruiken, in plaats van alleen de eiwitten, dan worden ze alleen wat geler.
De binnenstebuiten bounty’s vielen bijzonder goed in de smaak, hier. En ze waren zo mogelijk nog sneller op dan de boterkoek…
Ingrediënten
6 eiwitten
300 gram geraspte kokos
200 gram kristalsuiker
een snuf zout
300 gram pure chocolade
1-2 eetlepels zonnebloemolie
Bereiding
Roer de geraspte kokos en suiker met een snufje zout door de eiwitten. Laat het mengsel minstens een uur rusten, gewoon op kamertemperatuur.
Verwarm de oven voor op 180 graden.
Breek intussen de repen chocolade in stukjes.
Bekleed een bakplaat met bakpapier. Pak een handje kokosmengsel, druk even aan in de palm van je hand en druk er een kuiltje in. Leg daar een stukje chocolade in en kneed het kokosmengsel eromheen. Druk aan tot een half bolletje en leg dat op het bakpapier.
Bak de kokosmakronen in 15-20 minuten. Hoe lang precies hangt af van de grootte van de bolletjes en de oven. Hou de kokosbollen vanaf 10 minuten goed in de gaten en haal de bakplaat uit de oven als de bovenkant licht begint te kleuren. Let wel op dat de onderkant niet te donker wordt.
Laat de kokosbollen afkoelen.
Doe de rest van de stukjes chocolade in een pannetje en smelt de chocolade au bain marie (in een pannetje boven een pannetje kokend water). Doop de platte onderkant van de kokosbollen in de gesmolten chocolade en leg ze terug op het bakpapier. Laat de chocolade stollen.
Roer een of twee eetlepels zonnebloemolie door de rest van de gesmolten chocolade om het een beetje te verdunnen. Laat de verdunde chocolade in een dun straaltje van een lepel aflopen, over de kokosbollen. Zet de kokosbollen met chocolade eventueel koel om de chocolade te laten stollen.
Het heeft een tijd geduurd voor ik spareribs kon maken. Op een of ander manier liet ik ze op de barbecue altijd aanbranden. Te ongeduldig, denk ik. Maar in de oven gaat het wél goed. De bakplaat, of eigenlijk het bakpapier, was wel flink aangebrand. Die kreeg ik er niet meer heel af. Maar de bakplaat zelf was gelukkig wel makkelijk schoon te maken. Gewoon met heet water en wat afwasmiddel. Ik kan hier een heel verhaal ophangen. Over dat dit zulke súper lekkere ribbetjes zijn, en dat het helemaal niet moeilijk is. Dat je ze eerst lekker marineert, daarna gaart in de oven en er tot slot een lekker honing-laagje over doet. Maar ik hou ’t gewoon kort: als je krabbetjes tegen komt, neem ze dan mee en maak deze! Héérlijk!
Bereiding
Doe 1 eetlepel sojasaus, uienpoeder, knoflookpoeder en de rijstwijn in een kom en roer goed door. Doe de krabbetjes erbij en hussel goed om, zodat ze allemaal bedekt zijn met de marinade. Dek de schaal af en zet in de koelkast en laat minstens een uur (maar langer mag ook) marineren.
Verwarm de oven voor op 200 graden. Bedek een bakplaat met bakpapier en leg de ribbetjes erop. Bak de ribben in ongeveer 45 minuten gaar, maar draai ze elke tien minuten om. Draai ook de hele bakplaat om als je merkt dat ofwel de voor- of de achterkant van de bakplaat sneller bruint dan de andere kant.
Rooster de sesam zaadjes in een droge koekenpan. Begin met de honing-saus als de laatste 10 minuten van de ribbetjes in gaan. Verhit een paar eetlepels olie in een wokpan en schep daar de suiker in. Als de suiker gesmolten is, giet dan in één keer het water in de pan en doe de honing, de rijstazijn en een eetlepel lichte sojasaus erbij. Pas op: de olie kan erg gaan spetteren als je het water toevoegt! Breng de saus aan de kook en neem dan de pan van het vuur.
Neem de ribbetjes uit de oven en doe ze meteen in de pan met honing-saus. Hussel meteen om, zodat alle ribbetjes bedekt zijn en mooi gaan glanzen. Strooi er wat geroosterde sesamzaadjes over.
Ik had jullie een recept met ingemaakte citroen beloofd, hè? Nou, bij deze: een Marokkaanse kipstoof! Ik heb zowel een vlees als vegetarische versie gemaakt. En eerlijk gezegd was die met vegetarische kipfilet eigenlijk nog lekkerder dan de gewone kip-versie. Zelf vond ik het eten erg lekker, maar de fam was er wat minder enthousiast over. Ik verwachtte het al wel een beetje, hoor. Ze houden alledrie niet van olijven en de kinderen zijn niet echt dol op “zuur”. Lone heeft een klein hapje van de ingemaakte citroen geproefd en heeft de rest (van de citroen) laten liggen. Free heeft dapper een hele part citroen op. Zo’n hele part, dat is ook eigenlijk wel een beetje veel van het goede, maar een stukje bij een stukje (vega) kip is echt heerlijk. Misschien dat ik een volgende keer de citroen in wat kleinere stukken of reepjes snij, voor ik ‘m aan de stoof toevoeg. Je hoeft trouwens -logisch natuurlijk- bijna geen zout toe te voegen, want met de gepekelde citroen en de olijven voeg je natuurlijk al zout toe. Proef gewoon even om te bepalen of er nog zout of peper bij moet. Oh, en ik zou willen aanraden om de stoof met kippendij te maken, in plaats van kipfilet. Kippendij wordt minder snel droog dan kipfilet. Ik heb het niet gebruikt omdat Edwin het niet lust, anders zou ik altijd kippendij in plaats van filet gebruiken.
Nog even de credits: dit receptidee komt uit het kookboek #HBVDSK – Handboek Voor De Studenten Kok [en late leerlingen].
Ingrediënten
2 kipfilets of kippendijen (zonder bot)
2 vegetarische kipfilets
100 gram zwarte olijven
2 ingelegde citroenen (in parten)
2 rode uien
1 bol knoflook
1 theelepel komijnzaad
1/2 bosje koriander
parelcouscous
1 handje cranberry’s
een paar takjes munt
zout, peper, olijfolie
Bereiding
Pel de uien en snij ze in parten. Pel de knoflook tenen. Hak twee tenen knoflook fijn, de andere tenen hou je gewoon heel. Plet de olijven, verwijder de pit en scheur het vruchtvlees in stukken. Snij de kipfilets en de vegetarische kipfilets in stukken.
Verhit in twee braadpannen een paar eetlepels olie en bak in de ene pan de vegetarische kip en in de andere de gewone kip. Als de kipstukken rondom bruin zijn, voeg dan het komijnzaad, de ui, de knoflook en de olijven toe. Voeg 200 ml kokend water en de ingemaakte citroen toe. Breng aan de kook en laat met de deksel op een kiertje op de pan een half uur gaar sudderen.
Doe de laatste tien minuten de deksel van de pan, zodat de saus een beetje indikt.
Kook intussen de (parel)couscous volgens de aanwijzing op de verpakking. Giet af als de couscous gaar is en roer er dan de cranberries en wat fijngesneden munt door.
Proef de kipstoof en breng indien nodig op smaak met zout en peper.
Bestrooi voor het serveren met wat gehakte koriander.
Mijn naam is Elleny. Ik ben 47 jaar, getrouwd met Edwin en moeder van Lone (17) en Free (13). En ik hou gewoon van eten. Zowel van het klaarmaken als van het opeten. Op dit blog deel ik (bijna) elke dag een recept van wat we hebben gegeten. Ik hoop dat je hier lekker inspiratie opdoet. Veel kijk- en leesplezier op mijn blog! En als je zelf met de recepten aan de slag gaat: alvast eet smakelijk!
