Misschien hebben jullie er nog nooit van gehoord, maar dit is écht de áller-lekkerste dip, ever: De Gelaarsde Kat dip! “Wereld-beroemd in Alphen aan den Rijn en omstreken!” Dit heb ik dan ook voor ’t eerst bij mijn moeder gegeten. De Gelaarsde Kat is een bistro in Alphen en ’t schijnt dat klanten de dip bij ’t stokbrood zó lekker vonden dat ze steeds vaker om ’t recept gingen vragen. Uiteindelijk zijn ze het gaan produceren en nu wordt het in steeds meer supermarkten verkocht. In het karakteristieke roodbruine bakje. En laatst vond ik het recept via Pinterest. Nou, dat wilde ik proberen, natuurlijk! In het recept dat ik online vond stond ook nog 2 tenen knoflook, die je erdoor perst. Maar omdat we nog naar een verjaardag gingen, heb ik die achterwege gelaten. Ik moet zeggen dat ik de knoflook niet gemist heb… We waren het er met zijn allen over eens dat deze dip toch wel héél erg dicht bij de échte komt.
Weten jullie wat voor dag het is, vandaag? Jajaja, ik snap dat je eerste gok “Black Friday” is, want daar worden we al zo’n beetje de hele week mee doodgegooid in de media. En het ís natuurlijk wel Black Friday. In Amerika, de dag na Thanksgiving. Maar dat bedoelde ik niet. Ik bedoelde natuurlijk Sint Pannekoek! 29 november! Eerlijk gezegd was ik deze “feestdag” bijna vergeten, maar gelukkig was het op de radio, vandaag. Ik had eigenlijk risotto gepland voor vandaag. Maar ja, als het Sint Pannekoek is, dan moeten we natuurlijk pannenkoeken eten, he? Nu vind ik zo’n zoete pannenkoek wel lekker als toetje, maar als avondeten heb ik toch liever iets hartigs… Daarom heb ik gevulde pannenkoeken gemaakt met roerbakgroenten en Thaise woksaus. Ik vond het erg lekker, maar de kinderen vonden ’t niet zo. Maar er waren natuurlijk ook gewone pannenkoeken. Met stroop of suiker. Of spek of kaas. En of je ’t nu hebt gevierd of niet: een vrolijke Sint Pannekoek, allemaal!
Ingrediënten
ongeveer een pond bloem
ongeveer een liter melk
4 eieren
boter om in te bakken
1 zak Japanse roerbakgroenten (400 gram)
1 pakje (milde) Thaise wokpaste
een paar handjes cashewnoten
Bereiding
Maak het pannenkoekenbeslag: doe de bloem in een grote mengkom en
doe ongeveer de helft van de melk en de eieren erbij. Roer goed door elkaar met een garde. Het is nu een flink dik beslag, en het voordeel is dat je klontjes er vrij makkelijk uit kunt roeren. Blijf roeren tot je een glad beslag hebt. Roer er dan zoveel melk door tot het beslag de juiste dikte heeft. Als je beslag te dun wordt, roer er dan gewoon nog wat extra bloem doorheen.
Roerbak intussen de roerbakgroenten. Verhit een beetje olie in een wokpan en bak daarin de roerbakgroenten aan. Doe de wokpasta erbij in de pan en roer goed door. Laat op een laag pitje zachtjes pruttelen tot de groenten gaar zijn.
Verhit een klontje boter in een (pannen)koekenpan met anti-aanbaklaag. Schep een soeplepel beslag in de pan en laat het beslag uitlopen. Bak de pannenkoek op middelhoog vuur tot de bovenkant droog is, en de onderkant lichtbruin. Keer de pannenkoek om: als het lukt door ‘m in de lucht te gooien, maar met een spatel of een deksel is natuurlijk ook goed.
Als de onderkant ook goudbruin is, laat de pannenkoek dan uit de pan op een bord glijden. Schep de roerbakgroenten met een schuimspaan uit de wokpan, laat even uitdruppen en leg op de pannenkoek. Strooi er indien gewenst een handje cashewnoten over. Rol de pannenkoek op.
Vandaag werkte ik thuis en dan maak ik tussendemiddag graag een verse soep. Vandaag had ik onwijs trek in een lekkere, stevige prei-soep! Aardappel-preisoep is mijns inziens zwaar ondergewaardeerd. Het zijn natuurlijk heel erg basic ingrediënten, maar meer heb je écht niet nodig om een heerlijke soep te maken. Dit keer heb ik een half zakje rucola toegevoegd: het grootste deel meegekookt en mee gepureerd en een handje blaadjes als garnering. Free houdt heel erg van rucola, dus toen hij uit school kwam, heeft hij lekker een kop soep met me meegegeten.
Bereiding
Snij de stengels prei in de lengte-richting door en spoel ze af onder de kraan. Snij de preien in (halve) ringen.
Schil de aardappelen met een dunschiller en snij de aardappels in blokjes. Verhit een braadpan op middelhoog vuur en smelt daarin de boter.
Bak hierin de prei aan, onder continue roeren. Voeg dan de blokjes aardappel toe. Hou een handje rucola apart en voeg de rest van de rucola toe aan de pan. Roer goed om.
Voeg een liter kokend water en de twee bouillontabletten toe. Laat op een laag pitje in ongeveer twintig minuten zachtjes doorkoken tot de aardappel gaar is. Af en toe even doorroeren.
Haal de pan van het vuur en pureer de soep met een staafmixer.
Voeg heel langzaam, onder continue roeren de kookroom toe. Breng opnieuw aan de kook en laat een paar minuten zacht doorkoken. Proef de soep even en breng op smaak met zout en peper.
Schep de soep op een bord of in een kom en leg er een plukje van de achtergehouden rucolablaadjes op.
Vanavond hadden we een team-etentje van mijn werk. Dat doen we meestal bij een van de team-leiders thuis en dan nemen allemaal iets lekkers mee. Dat vind ik eerlijk gezegd veel leuker dan bijvoorbeeld ergens “uit eten”. Iedereen loopt gezellig door elkaar heen, proeft van al het lekkers dat collega’s hebben klaargemaakt en kletst met iedereen. Lekker informeel, ontspannen en gezellig. Én ik vind het natuurlijk súper leuk om iets lekkers te maken en mee te nemen.
Dit keer heb ik voor een toetje gekozen. In eerste instantie zat ik te denken aan een variatie op mijn tapioca toetje (die ik ook voor Heel Wageningen Bakt had gemaakt) of het stoofperen-toetje van afgelopen Kerst. Maar toen ik hoorde dat de collega waar ik vaak naast zit (we hebben officieel geen vaste plek op kantoor, maar we zijn allebei meestal zo vroeg dat we altijd aan onze “eigen” vaste flex-desk kunnen zitten) niet van stoofperen houdt, wilde ik toch ander soort fruit gebruiken. Lone kwam op het idee van mandarijntjes: een beetje zuur als lekkere tegenhanger voor de zoete mascarpone-creme. Toen waren de kruidnootjes er snel bij bedacht, natuurlijk. Gisteravond heb ik het toetje al proef-gemaakt en ze waren zálig (al zeg ik het zelf). Vanavond heb ik 12 glaasjes gemaakt, al had ik de ingrediënten meer dan ver-drie-voudigd. Achteraf gezien had ik beter iets kleinere porties kunnen maken, want iedereen zat al flink vol van alle hapjes en dan is zo’n mascarpone-toetje wel héél machtig, natuurlijk.
Bereiding
Pel de mandarijntjes en verwijder zoveel mogeljk van de witte draadjes. Van een collega (diezelfde die niet van stoofpeertjes houdt) kreeg ik een geweldige tip om heel handig mandarijntjes te pellen: snij de onderkant en de bovenkant van de mandarijn, snij ‘m in en dan kun je heel makkelijk de schil er af halen.
Hou vier mooie partjes apart en snij de rest van de mandarijn-partjes in stukjes.
Hak de witte chocolade in kleine stukjes. Klop de slagroom op met de suiker tot de slagroom stevige pieken vormt. Doe de mascarpone en de witte chocoladestukjes bij de slagroom in de kom. Roer goed door elkaar.
Doe in elk van de 4 glaasjes een handje kruidnootjes. Doe in elk glaasje een flinke eetlepel mascarpone-creme en smeer de mascarpone een beetje uit over de kruidnootjes. Verdeel de mandarijnstukjes over de vier glazen. Verdeel de rest van het mascarponemengsel over de mandarijnstukjes. Strooi in elk glas een eetlepel schuddebuikjes op de mascarpone en leg er een partje mandarijn op.
Hoe ik aan inspiratie kom voor mijn blog? Dat vroeg een bekende die ik in de supermarkt tegenkwam, vandaag. Tja, overal vandaan, eigenlijk. Het kan een product zijn, dat ik tegenkom in de supermarkt, waar ik spontaan trek in krijg en waar ik een gerecht bij zoek. Of een gerecht in het bedrijfsrestaurant, waarvan ik denk “Oh, dat kan ik ook wel eens een keer maken…”. Of een foto in een boodschappenblaadje. Of iets uit een kookboek. Tot nu toe heb ik meestal meer gerechten die ik zou willen maken, dan dat er dagen in de week zitten. Aan inspiratie geen gebrek! Vandaag kwam mijn inspiratie uit een boek van Nigella Lawson: Pasta alla Genovese, met aardappelen, sperziebonen en pesto. Nigella raadt aan om de pesto vooral zelf te maken, maar ik heb -lekker makkelijk- gewoon groene pesto uit een potje gebruikt. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? De hoeveelheid sperziebonen heb ik wat opgeschroefd (500 gram ipv 200 gram) en Ik heb er nog een courgette, 2 uien, knoflook en erwtjes bij bedacht, zodat we lekker ruim in de groenten zaten. Qua pasta had het zo’n beetje élke pasta kunnen zijn. Ik koos voor “Trofie” een soort strak-opgerolde-spiraaltjes. Volgens de verpakking zijn die ideaal voor een pesto-saus. En qua vorm passen ze ook wel bij de sperziebonen. Maar met gewone macaroni of spaghetti had ook gekund, hoor.
Ingrediënten
400 gram pasta (ik had Trofiepasta)
500 gram sperziebonen
3 aardappelen (vrij kruimig)
1 courgette
2 uien
2 tenen knoflook
1 potje pesto (ongeveer 200 gram)
1 pot erwtjes (230 gram uitlekgewicht)
olijfolie
parmezaanse kaas (optioneel)
een paar takjes basilicum
Bereiding
Kook de pasta volgens de aanwijzing op de verpakking in ruim kokend water (met zout) gaar. Pel en snipper de ui en de knoflook. Maak de sperziebonen schoon: snij de topjes eraf en knak ze éénmaal door. Schil de aardappelen met de dunschiller en snij in blokjes. Was de courgette en snij in blokjes. Kook de sperziebonen en de aardappelblokjes gaar. Giet af als ze gaar zijn. Giet de erwtjes af.
Verhit een scheut olijfolie in een koekenpan en fruit daarin de ui, knoflook en courgette aan. Als de ui zacht en glazig is, doe dan de erwtjes erbij en warm nog even door.
Giet de pasta af. en doe de sperziebonen en aardappelblokjes erbij. Doe de pesto erbij en roer goed door. Doe de ui, knoflook en courgetteblokjes erbij en roer weer goed door.
Schep de pasta met sperziebonen en pesto op een bord. Strooi er nog wat parmezaanse kaas over en leg er een paar blaadjes basilicum op.
Mijn naam is Elleny. Ik ben 47 jaar, getrouwd met Edwin en moeder van Lone (17) en Free (13). En ik hou gewoon van eten. Zowel van het klaarmaken als van het opeten. Op dit blog deel ik (bijna) elke dag een recept van wat we hebben gegeten. Ik hoop dat je hier lekker inspiratie opdoet. Veel kijk- en leesplezier op mijn blog! En als je zelf met de recepten aan de slag gaat: alvast eet smakelijk!
